''Fener'in bal kaymak golü'' diye başlamak istiyorum ve artık bu kaymaklar kabak tadı vermeye başladı. Yenildikçe yıllanıyoruz, yıllandıkça güzelleşiyoruz. Bu nasıl bir döngüdür bu nasıl ızdırap. Favoriyiz yeniliyoruz, favori değiliz fark yiyoruz, yüzde elli şanslar veriliyor yine yeniliyoruz, yeniliyoruz allah yeniliyoruz. Biri Samuel Johnson mı dedi? Ben yanlış duydum galiba. İktisatta azalan marjinal fayda diye bir teori vardır, chao ile fırat bilir can bilmez mesela neyse bu kuram kısaca şöyledir (uğur burada googledan yardım alıyor, ve geldi) Marjinal fayda bir malın son biriminin tüketiminden elde edilen tatmini ölçer. Yani azalan marjinal fayda teorisine göre, bir maldan daha fazla tüketildikçe o malın marjinal faydası düşer. Örnek vermek gerekirse, içtiğiniz ilk bardak suyun size faydası, 10'uncu bardakla aynı değildir. 10'uncu bardak su size hayli az bir fayda sağlar 1. bardağa oranla bu tatmin her seferinde düşer. Bizde artık fenere yenile yenile bir öncekinden daha az bir üzüntü duyarak normal karşılamaya başlıyoruz. İşyerine gittin işyerinde ki arkadaşın yanına gelerek sen şimdi bilmem kaçıncı defa yeniliyorsun fenere ne hissediyorsun diye sordu sen susuyorsun tabi, işte o haz marjinal fayda demesi ve sonrasındaki sessizlik (sessizlik marjinal faydaya dahil)  Şu an ben çok rahatım mesela bir önceki derbiye(hezimete) göre, hatta masumane mutemadiyen gülümsüyorum hayat ne güzel yenilgiler falan.. yerseniz..