Trabzon'da 1-0 dan 2-1 öne geçmiştik, Baros sakatlanmış ve yerine Yaser girmişti ve bir kaç dakika sonra direk kırmızı kart ile oyundan atılmıştı, sonrasında da son dakikalarda Colman golü atmıştı yanılmıyorsam ve maç 2-2 bitmişti. Ordan gelecek bir galibiyet bizi şaha kaldırırmıydı, şahsi fikrim yine hayır, fakat mesele o değil. Bu akşam oynanan maçtada Yaser Baros'un pasında müsait bir pozisyonda topu kaleciye çarptırdı, hemen bir dakika sonrada Lincoln'nün pasında topu sürerken yerde kaldı. Bir insanı harcamak için gerekli bütün koşul ve malzemeleri verdim. Ve hepimiz sanki her şey çok iyi giderken her şeyi o berbat etmiş gibi hedef tahtası yaptık adamı. Ne kadar şans verdik ki. Aslında ilk pozisyonda var gücüyle topa vurdu kaleci çıkardı Yaser yapılması gerekeni yaptı, ikinci pozisyondada Yaser'e arkadan müdahale var o ise hala devam etmek gol atmak istiyor amma velakin mesele o değil. Mesele bizim günah keçisi bulmada ve insan harcamada geleneksel bir başarımızın olduğu. Fakat asla onun gibi düşünmeyi, kendimizi onun yerinekoymayı denemeyiz, zor olan sadece bir empati.. Maça ise hiç girmiyorum, sonuçta bu bir oyun...