Rüyada olduğumuz kesinde kaçıncı katmanda olduğumuzu ve kimin rüyasında olduğumuzu bilmiyorum. Yoksa limboda mıyız ? :) Kimse bizi dürtmesin o zaman. Kick istemiyoruz böyle memnunuz. 

Türkiye'nin takım sporlarında sıçrama yapmasına vesile olması bakımından bir dünya şampiyonluğu çok harika olacaktır ve bu fırsat çok zor gelir artık. Belki bizim üst katmanlar madalya tesellisini yeterli görüyorlarsa da kaybedeceğimiz ve kaçacak olan fırsat dağlar kadar olacaktır. Hep birinciler hatırlanır. Dünya şampiyonu apoleti diğer branşlardaki milli sporcular içinde bir özgüvendir. Nba'e bu sene iki oyuncu daha gönderiyoruz. Semih Erden ve Ömer aşık  bu apolet ile birlikte ceplerinde krediler ile de gidiyor olacaklar çünkü. Aldıkları süreler artacak diğer gençlerin önlerini açacaklardır. Mirsad Türkcan nba tarihinde bir nokta kadar iz bırakamamıştır fakat Türkiye basketbolu için nasıl bir çığır açtığını görmekteyiz. 5 nba oyuncumuzun sürekli süre alması ve saygınlık kazanmaları akabinde yeni jenerasyonlara sağlayacakları referans ile beraber açacakları kapı bizim önümüzdeki 20 yıla basketbol ekolü apoleti armağan edeceklerdir. Bundan cesaret diğer branşlara da özgüven otomatikman empoze olacak ve neden biz de yapamayalı mı sorgulatacaktır. Şimdi olmazsa hangi on yıl sonra? 

P.s: Tüm dünya Tanjeviç'in rüyasında galiba, benimkisi naçizane bir tahmin :)